Ο Νεκρός Ιππόλυτος

της Φαίδρας Αλεβίζου

 

Επειδή μ' αρνήθηκες 

κι η εκδίκηση ήταν 

η μόνη μου λύση

Επειδή τη σκέψη μου 

ακόμη κυριαρχούσες

Επειδή ήθελα ποτέ ξανά 

κ α μ ι ά να μην αγγίξεις 

Επειδή δεν ήθελα ποτέ 

να με ξεχάσεις κι 

επειδή ήξερα πως η 

θύμησή σου πάντα θα με πονούσε

Κι έτσι τώρα νεκρός και όμορφος

μακριά μου, μα κοντά μου 

γιατί και 'γω νεκρή είμαι μέσα

Και τώρα κλαίω, μα κιόλας χαίρομαι 

γιατί ποτέ δεν θα με ξεχάσεις 

και ποτέ ξανά κ α μ ι ά δεν θ' αγγίξεις. 

Και ξέρω πως η απουσία σου

βαθιά θα με πονάει 

και μόνο εγώ θα ξέρω 

πως μαρτύρησα κοντά να σ'έχω

μακριά μου όμως να 'σαι.

Κι ας κλαίω κι ας πονάω 

Τώρα είσαι μακριά, μα πάντα διπλά μου

Νεκρός να με συντροφεύεις.